Светиот маченик Адријан живеел во времето на царот Максимијан (почеток на IV век). Тој бил началник на преторијанската гарда во Никомидија, познат по својата младост, сила и углед меѓу војниците. Иако тогаш сè уште бил незнабожец, кога ги видел христијаните што биле мачени за верата Христова, се воодушевил од нивната храброст и трпение. Се приближил до нив и прашал:
„Што очекувате од вашиот Бог, што така храбро ги поднесувате овие маки?“
Тие му одговориле: „Големи добра што Бог ги приготвил за оние кои Го љубат; и никакви маки не можат да нѐ одделат од Него.“
Слушајќи ги овие зборови, Адријан поверувал во Христа и сам се пријавил дека е христијанин.
Кога царот дознал за ова, наредил Адријан да биде ставен во окови и да биде мачен заедно со другите. Неговата млада жена, преподобна Наталија, била тајна христијанка. Наместо да се уплаши и да се одрече од мажот, таа се израдувала што и тој ја примил вистинската вера. Го крепела со молитва, со зборови на охрабрување и со љубов.
Адријан бил подложен на жестоки маки, а на крајот, по наредба на царот, бил убиен со отсекување на нозете и рацете. Наталија го прибрала неговото тело и со чест го погребала. Подоцна се преселила во Аргиров град, каде што и самата во мир го завршила животот.
